با توجه به روند رو به رشد جمعیت شهری و ناوگان حمل و نقل درون شهری، بويژه حمل و نقل عمومي و ناوگانهاي خدماتي ، اجرايي و حوادث و اتفاقات ، بدیهی است دیگر نمیتوان به روش سنتی بر روی تعداد بسیار زیاد خودروی عمومی نظارت داشت و مديريت بهينه منابع مالي و انساني مستلزم بهره گيري از پتانسيل هاي موجود در علوم مرتبط با فن آوري اطلاعات بوده که در صورت تحقق اين مهم مي توان از يکپارچه سازي نظارت، مديريت زمان، مديريت پرسنل و … از طرفی دیگر بدون داشتن اطلاعات به روز از شرایط ناوگان و سیستم حمل و نقل درون شهری، کار برنامه ریزی برای مسئولین شهری، کاری بسیار دشوار و پرهزینه خواهد بود. امروزه در کشورهای پیشرفته ، استفاده از فن آوریهای نوین الکترونیک در امور حمل و نقل را یک ضرورت دانسته و توانسته اند از مواهب آن به نفع جامعه خود استفاده نمایند.
در ایران نیز شرکتهاي اتوبوسراني ، تاکسيراني و ساير مجموعه هايي که به انحاء مختلف با ناوگانهاي حمل و نقل در ارتباط هستند اعم از دولتي و خصوصي نيز از اين قاعده مستثني نبوده و با توجه به گستردگي ناوگان در حيطه جغرافياي شهري، حجم بالاي تردد و حمل و نقل و اقبال عمومي از آن ، کنترل و نظارت مستمر بر عملکرد پرسنل ذيربط امري ضروري بشمار مي آيد ، این فن آوریها دامنه بسیار وسیعی داشته و در قالب سامانه های هوشمند مطرح میگردند. بعنوان مثال میتوان استفاده از فن آوری پرداخت الکترونیک کرایه، استفاده از سامانه جی پی اس(AVL) ، مرکز کنترل و تاکسی مترهای هوشمند را در این مجموعه نام برد.
استفاده از این تجهیزات، نه تنها بصورت مستقیم در عملکرد کیفی ناوگان حمل و نقل تأثیرگزار خواهد بود، بلکه بطور غیرمستقیم با تولید اطلاعات مدیریت شهری میتواند در برنامه ریزی برای حمل و نقل به مسئولین شهری، بسیار مثمرثمر و تعیین کننده باشد و حتی در حوزه ایجاد امنیت برای رانندگان و مسافرین استفاده از این نوع سامانه ها مانند (GPS – AVL) بخصوص در تاکسیها، بسیار تأثیرگزار و باعث افزایش ضریب امنیت تردد رانندگان و مسافرین خواهد بود بعلاوه موجب ارتقاي کمي و کيفي مجموعه و بدنبال آن ارتقاء خدمات ارايه شده توسط سازمان مي گردد.